Kandungan
Sisa radioaktif dihasilkan oleh pengeluaran tenaga nuklear, oleh industri, hospital dan institusi penyelidikan. Ia boleh menjadi pepejal, cair atau gas. Sisa radioaktif biasanya disimpan untuk jangka waktu tertentu, untuk mengurangkan risiko yang timbul dari pembuangannya. Tempoh masa sampah perlu disimpan bergantung pada jenis sisa radioaktif yang dihasilkan.
Jenis sisa radioaktif
Jenis sisa radioaktif dibahagikan kepada tiga kategori yang berbeza. Sisa aktiviti tinggi (juga dikenali sebagai sisa hidup tinggi) adalah sampah di mana suhu boleh meningkat kerana radioaktiviti, yang merupakan faktor penting ketika memutuskan bagaimana ia akan dibuang. Sisa ini adalah hasil sampingan dari bahan bakar nuklear. Sisa aktiviti sederhana mempunyai tahap radioaktiviti yang lebih rendah jika dibandingkan dengan sisa aktiviti tinggi. Kategori ini merangkumi komponen reaktor dan enapcemar yang ditinggalkan oleh rawatan efluen radioaktif. Sisa aktiviti rendah mempunyai risiko yang lebih rendah daripada jenis sisa radioaktif yang lain, tetapi masih mengandungi unsur radioaktif yang menghalangnya daripada dibuang dengan sisa biasa.
Pembuangan sisa radioaktif
Sisa radioaktif mesti dirawat sebelum dibuang; kebanyakan sisa cecair dirawat untuk ditukar menjadi pepejal, untuk memudahkan penyimpanan dan pembuangan. Cecair yang sangat aktif diubah menjadi blok dan disimpan di dalam bekas keluli. Sisa aktiviti sederhana dicampurkan dengan simen dan disimpan di dalam bekas keluli tahan karat, sementara sisa aktiviti rendah disimpan di dalam tong dan dikebumikan di bawah tanah dengan konkrit.
Kesan kepada manusia
Pendedahan kepada sisa radioaktif boleh sangat berbahaya bagi manusia, jika tahap radiasi sampah tinggi dan pendedahannya berpanjangan. Tahap pendedahan yang tinggi boleh menyebabkan barah, masalah buah pinggang dan kecacatan kelahiran pada generasi akan datang. Pendedahan juga boleh menyebabkan mutasi genetik. Kesan sampingan ini tidak muncul sejurus selepas terdedah; mereka boleh memakan masa berbulan-bulan, bertahun-tahun atau bahkan beberapa dekad. Kesan langsung dari radiasi boleh merangkumi luka bakar, mual, keguguran rambut dan penurunan fungsi organ.
Kesan terhadap alam sekitar
Proses perlombongan uranium dan proses pengeluaran plutonium, kedua-dua elemen penting dalam penghasilan tenaga nuklear, menghasilkan bahan radioaktif yang mencukupi untuk mencemari kawasan besar di sekitar tempat ia berlaku. Apabila sejumlah besar sisa radioaktif disimpan, mereka perlu disejukkan dengan air; air ini kembali ke laut, mencemarkan dan merosakkan hidupan laut. Terdapat juga risiko bahawa bekas yang terkubur yang mengandungi sisa radioaktif akan bocor, merosakkan ekosistem dan orang di rantau ini.
