Kandungan
Tubuh manusia mempunyai banyak kelenjar yang menghasilkan hormon yang berbeza. Kelenjar adrenal adalah di atas buah pinggang dan mempunyai dua bahagian. Bahagian dalaman dipanggil adrenal, dan yang lain dipanggil korteks adrenal. Setiap daripada mereka mempunyai fungsi yang berbeza dan mengarahkan pengeluaran kelenjar pituitari di otak.
Pembuangan kelenjar adrenal biasanya berlaku apabila pesakit mempunyai kanser kelenjar (Jupiterimages / Photos.com / Getty Images)
Fungsi
Kelenjar adrenal bertanggungjawab untuk melepaskan hormon, seperti adrenalin, ke dalam aliran darah. Korteks adrenal menghasilkan dan mengeluarkan jenis hormon lain, yang mengawal bagaimana tubuh menggunakan karbohidrat, lipid, dan protein. Ia juga bertanggungjawab untuk pengeluaran testosteron hormon lelaki pada lelaki dan wanita, serta pengeluaran mineralocorticoids, yang mengawal tekanan darah dan kadar garam dan kalium.
Pembuangan
Walaupun kelenjar adrenal menghasilkan hormon penting, ada kemungkinan untuk menghilangkan satu atau dua dan mengekalkan tahap normal. Penyingkiran separa atau lengkap ini dipanggil adrenalectomy, dan biasanya dilakukan melalui pembedahan laparoskopi dan hanya apabila pesakit mempunyai kanser adrenal, yang sangat jarang berlaku. Adalah mungkin untuk hidup dengan kelenjar adrenal tanpa penggunaan suplemen hormon, tetapi biasanya diperlukan apabila kedua-duanya dikeluarkan.
Kesan penyingkiran lengkap
Penyingkiran kelenjar adrenal separa atau lengkap hanya dilakukan dalam kes-kes kanser adrenal. Oleh itu, pesakit harus bersedia untuk menangani bukan hanya dengan penurunan pengeluaran hormon yang penting, tetapi juga dengan kesan sampingan kemoterapi atau rawatan radiasi. Untuk menggantikan pengeluaran hormon adrenal, pesakit sering diletakkan dalam terapi penggantian hormon. Tanpa ini, ia boleh membina masalah kesihatan utama seperti kencing manis, obesiti, tekanan darah tinggi dan gejala lain yang berkaitan dengan fungsi bukan metabolik. Walaupun penggantian hormon, radiasi dan kemoterapi, prognosis selama lima tahun hidup tidak positif. Data statistik menunjukkan bahawa antara 65 dan 90% mereka yang menerima rawatan akan mati dalam tempoh 5 tahun.