Kandungan
Pembedahan Whipple, dinamakan sempena dr. Alan Whipple pada tahun 1930-an adalah prosedur pembedahan invasif yang menghilangkan kepala dari pankreas, sebahagian daripada saluran hempedu, pundi hempedu, dan duodenum. Prosedur ini, biasanya dilakukan untuk merawat berbagai jenis kanser, digunakan untuk mempunyai kadar kematian yang tinggi, tetapi melalui kemajuan baru-baru ini ia menjadi proses yang relatif aman yang dapat memanjangkan harapan hidup pesakit.
Petunjuk
Pembedahan Whipple biasanya digunakan untuk merawat kanser pankreas atau kanser yang melibatkan duodenum, ujung bawah salur hempedu (dipanggil cholangiocarcinoma), dan ampulla (kawasan di mana saluran empedu dan pankreas memasuki duodenum). Pada masa ini, prosedur ini cukup selamat untuk digunakan walaupun dalam keadaan yang tidak menimbulkan risiko kematian, seperti pankreatitis kronik dan tumor pankreas yang jinak.
Risiko
Kira-kira 1/3 pesakit yang menjalani pembedahan Whipple akan mengalami komplikasi. Ini termasuk fistula pankreas (kebocoran jus pankreas), lumpuh perut, malabsorption (keupayaan untuk mencerna makanan diubahsuai) dan penurunan berat badan. Komplikasi ini boleh meningkatkan masa pemulihan pesakit, tetapi tidak akan mengubah jangka hayat mereka.
Kadar kematian
Semasa 1960-an dan 1970-an, kadar kematian pembedahan Whipple adalah sehingga 25%. Kemajuan dalam teknik, termasuk penggunaan prosedur laparoskopi (penggunaan tiub yang menyala nipis dengan kamera) dan pengalaman pakar perubatan yang melakukan pembedahan telah banyak mengurangkan kadar ini. Pada masa ini, kebanyakan pusat pembedahan utama mempunyai kadar kematian kurang daripada 5%. Kajian yang dijalankan di Johns Hopkins dan Memorial Sloan Kettering telah menyimpulkan bahawa hasil pembedahan, termasuk jangka hayat dan kematian, sangat bergantung kepada pengalaman kedua-dua hospital dan pakar bedah.
Kadar harapan hidup dan kadar hidup
Jangka hayat boleh menjadi sukar untuk ditentukan, terutamanya dalam kes-kes yang serius seperti kanser. Ia bukan sahaja terjejas oleh penyakit ini, termasuk tahap, tahap dan ciri-cirinya, tetapi juga oleh umur dan kesihatan umum pesakit. Oleh itu, jangka hayat adalah secara amnya dibincangkan sebagai kadar kelangsungan hidup, iaitu peratusan bilangan orang yang tinggal dalam tempoh tertentu setelah diagnosis.
Kadar survival
Pesakit yang menghidap kanser pankreas mempunyai kadar kelangsungan hidup 5% dalam tempoh lima tahun, yang bermakna 5% pesakit akan hidup lima tahun selepas diagnosis. Pesakit yang menjalani pembedahan Whipple, bagaimanapun, meningkatkan kadar kelangsungan hidup mereka kepada 20% dalam tempoh lima tahun. Bagi pesakit yang kanser tidak merebak ke nodus limfa, kadar survival meningkat kepada 40% dalam tempoh lima tahun. Bagi pesakit yang mempunyai tumor yang tidak berbahaya (tidak kanser) atau pankreatitis kronik, prosedur ini adalah rawatan, bermakna mereka akan mempunyai kehidupan semula jadi yang panjang.
